Osmaniye gündemi Türkiye gündeminden farklı değil. Hızla değişen ve hızına yetişilemeyen gündemi yakalayana aşk olsun. Tam aday gösterilen ve gösterilmeyen, son dakika parti değiştirenleri yazayım dedim, Çevre, Şehircilik ve İklim Değişikliği Bakanı Mehmet Özhaseki Deprem kurları için geldi.
Bol bol vaatlerde bulundu. İnanmaya hazır olma konusunda dünya rekoru kırmaya hazır halkımızın bir kısmı çılgınca vaatleri alkışladı. “Metin Tamer Siteleri’ni yerinde dönüştüreceğiz ”dedi.
Kimse “iyi ama nasıl?” demedi. Herkes inanmak için birbiri ile yarıştı. Oysa Mevcut alanda yeniden yapılacak denilen konutlar için milyonlarca lira gerekliydi ve yine kimse kaynağını sormadı. Belki de soramadı. Bakan “bir yılda” dedi. Yine herkes alkışladı. “süpersiniz bakanım” dediler.
Öyle ya vaat etmekle mal tükenmez. Hatta bu yazıyı kesip saklayın ve seneye yani 22 Şubat 2025 de çıkarıp bakın. Bitip teslim edilmiş yırtar atarsınız.
Belediye meclis üyeleri açıklanmaya başlandı. Gazete yayına hazırlandığında İyi Parti Osmaniye teşkilatı hariç bütün partiler meclis üyelerini açıkladılar. Kimileri küstü, kimileri sevindi. Son 15 yıla baktığımızda meclis üyelerinin yurt dışı (özellikle KKTC) hariç gezilere gitmenin dışında ne iş yaptıklarını hala anlamış değilim. Tıpkı TBMM’de milletvekilleri gibi: Kaldır kolları hop, indir kolları hop.. Belediye yasasının değişmesi gerektiği konusunda yıllardır savunurum. Belediye Meclis üyelikleri kaldırılmalı. Yerine gerçekten yaptırımı olan gölge kabine gibi çalışacak bir yapı oluşturulmalı.
Sıralamada yerini beğenmeyenlerin Sosyal medyada sadece kendilerinin anlayabildikleri, söylediği kim tarafından belli olmayan sözüm ona, özlü sözleri ile kırgınlık mesajları yayınladılar. Kimileri “Boş ver gardaş” diye kimileri de yine özlü sözlerle teselli verdiler. İçlerinden en sevdiğim ise “Kurt bu kışı da geçirir ama yediği ayazı unutmaz” oysa dediğim gibi unutma konusunda da dünya rekoru yine bize ait.
Ha bu arada ilçelerde istifalar geldi. “Kırıldım oynamıyorum. Al bilyelerini ver bilyelerimi” tarzı “gördüğüm lüzum üzerine” diye başlayan cümlelerle gelen istifalar. Halk çoj üzüldü! Ben de üzüldüm “gitme ne olur” diye şarkılar söyledik ama nafile gittiler. Gittikleri yeri yerin neresi olduğunu bilmeden..
Sonra Listeler teslim edildi derken bir de baktık ki hoop Yeniden Refah Partisi liste vermeyi unutmuş yada geç kalmış, yada yanlış yazmış, ya da eksik evrak vermiş ya da.. ya da .. Diye devam eden dedikodular eşliğinde Yeniden refah Partisi adayı Adem Demir yaptığı onca çalışmaya, onca masrafa rağmen seçimlere giremiyor.
Ailesinden, kesesinden, hayatından ayırdığı zaman kül olup bir anda savruluyor. Peki, ayların verdiği bu kadar emeği kim karşılayacak. Hadi her şeyden vazgeçtim: çocuklarına ayırmayıp semt pazarlarında, Osmaniye sokaklarında harcadığı zamanı kim yerine koyacak. Demir’e kocaman bir özür borcu olanlar acaba nasıl telafi edecekler.
Sonra ne oldu İl başkanı görevden alındı. Eee şimdi bu bir telafi mi? Demir’e yapılan dev gibi haksızlıktı. Ve bu haksızlığın lamı cimi yok. Genel başkan gelip ailesinden ve kendinden “hepinizden özür diliyorum, biz bu işi beceremedik babanızın hakkını yedik. Özür dileriz” diyecek mi? Sanmam. Ha bu Adem Demir’in ne yapacağı ise merak konusu. Parti ise süslü cümleler eşliğinde yine kamuoyuna açıklama yapar. Biz de üç günde her şeyi unuturuz. Unutmak bizim işimiz.
Bugün gazetemiz ”Sabır”ın 22. Yıl dönümü. Akşam hepimiz Düziçi’nde olacağız. Kıymetli okurlarımızdan gelip tanışmak isteyen olursa, kitap imzalatmayı arzu eden olursa, SMA lı çocuklara destek olmak isteyen olursa 19.30 da Düziçi’nde Özertaş Düğün Salonu’nda olacağız. Gelirseniz şeref duyarız. Kalın sağlıcakla.
Bu arada yazmayı unuttuğumuz, unuttuklarımız mutlaka vardır. Ne demiştik Dünya Unutma Şampiyonu ülkenin yılmaz neferleriyiz!
