2024 yılında Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olarak bir araba, bir ev, kaliteli bir telefon, sağlıklı yaşam ve yeterli kaloride beslenme gibi ihtiyaçlar, lüks olmamalıdır.

Bu standartlar, insan onuruna yakışan, temel yaşam gereksinimleridir ve iktidarların sunduğu bir lütuf olarak görülmemelidir. Bu yazıda, bu ihtiyaçların neden lüks olarak değerlendirilmemesi gerektiğini ve her vatandaşın bu standartlara ulaşma hakkını ele alacağım.

Temel Gereksinimler: Lüks Değil, İhtiyaç

Günümüzde bir araba sahibi olmak, özellikle büyük şehirlerde yaşayanlar için bir lüks değil, gerekliliktir. Toplu taşımanın yetersiz olduğu, şehir içi ulaşımın zor olduğu bölgelerde, araba sahipliği iş ve aile yaşamını kolaylaştıran bir unsurdur. Aynı şekilde, bir ev sahibi olmak da bireylerin barınma hakkının bir parçasıdır. Kiralık evlerin yüksek maliyetleri ve taşınma zorlukları göz önüne alındığında, ev sahibi olmak, bireylerin güvenli ve istikrarlı bir yaşam sürebilmeleri için önemlidir.

Kaliteli bir telefon ise artık sadece iletişim aracı olmanın ötesine geçmiştir. Eğitimden iş hayatına, sağlık hizmetlerinden sosyal yaşama kadar birçok alanda dijital cihazlara duyulan ihtiyaç artmıştır. Bu yüzden kaliteli bir telefon, bireylerin çağın gereksinimlerine uyum sağlaması için zorunlu hale gelmiştir.

Sağlıklı yaşam ve yeterli kaloride beslenme, insanın temel ihtiyaçlarından biridir. Sağlık, bireylerin üretken ve mutlu bir yaşam sürdürebilmeleri için esastır. Yetersiz beslenme ve sağlık hizmetlerine erişim eksikliği, bireylerin yaşam kalitesini düşürür ve toplumsal gelişmeyi engeller.

İnsan Onuruna Yakışan Yaşam

Bu ihtiyaçlar, iktidarların sunduğu bir lütuf olarak değerlendirilmemelidir. Devletler, vatandaşlarının temel ihtiyaçlarını karşılamakla yükümlüdür. Bireylerin onurlu bir yaşam sürebilmeleri için gerekli olan bu standartlar, insan hakları çerçevesinde değerlendirilmelidir. Sağlıklı bir yaşam sürmek, barınma, ulaşım ve iletişim ihtiyaçlarını karşılamak, bireylerin en temel hakları arasındadır.

Gerçeklerle Yüzleşmek

Osmaniye sokaklarında, ekonomik ve güzel bir lezzet olan Yörem Börekçilik'te yemek yerken duyduğum garibanlık hikayeleri, bu temel ihtiyaçların karşılanmadığı gerçeğini gözler önüne sermektedir. Vatandaşların bu temel ihtiyaçlara ulaşamadıkları bir ortamda, refah seviyesinin yüksek olduğu söylenemez. Bu nedenle, bu konulara daha fazla dikkat edilmeli ve çözümler üretilmelidir.

Sonuç olarak, bir araba, bir ev, kaliteli bir telefon, sağlıklı yaşam ve yeterli kaloride beslenme gibi ihtiyaçlar, Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları için lüks değil, temel gereksinimlerdir. Bu standartlar, insan onuruna yakışan bir yaşam sürmek için gereklidir ve iktidarların sunduğu bir lütuf olarak değerlendirilmemelidir. Bu nedenle, toplum olarak bu konulara duyarlı olmalı ve herkesin bu haklara erişimini sağlamalıyız.