Bizim memleket ESASSI memleket…amma ne yaparsın insanı mutsuz işte …
Bizim memleket ESASSI memleket…amma ne yaparsın insanı mutsuz işte …
Hiçbir ülkenin dağları bizim dağlarımız kadar görkemli değil. Ne denizler denizlerimiz kadar mavi, ne bulutlar bulutlarımız kadar özel.
Dümdüz, bereketli ovalarda ne demiş şair:
''Bir yanda Zorkun'um, bir yanda Olukbaşım
En tepesi kel dazım
Ay kendine Keldaz da bakar...''
Zaten benim canım burada sıkılır.
Bu güzel ülkeyi yürekten tanıyıp gönülden göremediğimiz için, harabeye çevirişimize...
''Memleketimi memleketime anlatsam mı?'' derken, neyi kime , nasıl , ne şekilde nasıl anlatabilirim ki hemşerilerime
''Çıkıp sokaklara ,memleketinizi tanıtayım...''
Tanıtımın yeri, zamanı olmaz. Amma bunca siyasi bunca bürokrat bunca bu memleketin ekmeği ile büyüyen iş adamları iş kadınları varken onlar tanıtmayacaklarsa utanmalılar.
Her ne kadar tanıtmaya çalışanlarımız olsa da yerinde gereken desteği az görür oldular.
''Memleket nere?..'' diye başlayan muhabbetlerdir bazen en iyi tanıtımın şekli
Kim bilir, madem ki konu mutlak memleket, kimileri tarihinden , kimileri kültüründen,kimileri kendinden memleketini daha yakından görmek bile isteyeceklerdir belki de.
''Memleketin nasıl?..'' diye devam eden muhabbetlerde laf lafı açar bazenleri ,
Ama biz kendi memleketimizi tanıyormuyuz sahi...
Tanısak,bilsek bu memleketin kıymetini …
''Memleketin durumu nasıl?..'' diye sorsa birisi
Ben memleketi uzaklardan, köylerden , ilçelerden,beldelerden, kasabalarından,köylerdeki tarlalardan dolanıp dolanıp gelen birisi olarak söyleyeyim:
Ormanlar yeşil, gök mavi...
Ama bu güzel ülkenin üzerinde yaşayan insanlar mutsuz. Yüzü gülen, umutlu ve mutlu bir tek insan görmedim. Tarlalarda çapa yapan köylüler memleketin ne zaman düzeleceğini soruyorlar bana , sonra yanıtı dinlemeden arkalarını dönüp gidiyorlar...
Güzellik sadece o kadar:
Ormanlar yeşil...
Gök mavi...
İşte bizim OSMANİYE’mizin kaderi böyle bakiii Sevgi ve saygılarımla tüm hemşerilerimize salam olsun
